Reprezentacja Polski w piłce ręcznej kobiet ma naprawdę bogatą historię, bowiem swoje pierwsze turniejowe mecze rozgrywała już w latach 50. XX. wieku. Obecnie zespół prowadzony jest przez Norwega Arne Senstada.
Krótka historia reprezentacji kobiet w szczypiorniaka
Historia reprezentacji Polski kobiet w piłce ręcznej sięga lat pięćdziesiątych XX. wieku. Wówczas drużyna dopiero kształtowała się pod okiem pierwszego w historii selekcjonera – Antoniego Szymańskiego. W 1957 roku udało się wyjechać na pierwszy duży turniej. Polskie szczypiornistki wzięły udział w rozgrywanych w Jugosławii mistrzostwach świata. Prowadzone przez Władysława Stawiarskiego piłkarki zajęły wówczas siódme miejsce.
Od tamtego czasu Polki kwalifikowały się na wielkie turnieje stosunkowo regularnie. Tylko trzykrotnie w historii zdarzyło się, by naszych szczypiornistek zabrakło na dwóch lub więcej turniejach z rzędu. Zwykle przerwa od wielkich imprez trwała maksymalnie dwa lata.
Sukcesy reprezentacji kobiet szczypiorniaka
Najlepsze rezultaty reprezentacja Polski osiągała pod wodzą Kima Rasmussena, z którym nasze szczypiornistki dwukrotnie uplasowały się tuż za podium mistrzostw świata. Na mundialach w Serbii (2013) i Danii (2015) Polki uplasowały się na czwartym miejscu. Do medali brakowało naprawdę niewiele.
10 zawodniczek z największą ilością występów
Na przestrzeni lat przez reprezentacji Polski w piłce ręcznej kobiet przewinęły się setki nazwisk. Nie wszystkim piłkarkom udało się na dłużej zagrzać miejsce w kadrze, ale kilka zawodniczek reprezentowało nasze barwy przez wyjątkowo długi czas.
| Kinga Grzyb | 266 występów |
| Bożena Gniedziuk | 241 występów |
| Karolina Kudłacz – Gloc | 962 bramki |
| Kinga Grzyb | 728 bramek |
| Mirella Mierzejewska | 694 bramki |